Trápím se jen vlastní hloupostí - Helena Vondráčková

Ač nevěřím, že bys někdy chtěl

ode mne odejít.

Tak najednou bývám nejistá

a plná úzkostí.

Bláhový pláč skrývám síťovím

stříbrných nadějí,

že žárlivá jsem

a že trápím se jen vlastní hloupostí.

Přesto mě unáší

ta chvíle k představám,

co ti říct, až poznám,

že tvoje láska dýchat přestává.

Když mohu dřív a ty říkáš,

že můžeš až později.

A nebo se loučíš,

mě napadá spousta možností:

Kam pospícháš, kde jsi byl?

A mou jedinou nadějí

je to, že žárlivá jsem

a že trápím se jen vlastní hloupostí.

Přesto mě unáší

ta chvíle k představám,

co ti říct, až poznám,

že tvoje láska dýchat přestává.

Tak za nocí stále pátrám,

jak svou lásku ubráním.

Čím překlenu proudy

a vzdálené břehy přemostím?

Až najednou spatřím,

jak se mi vysmívá svítání.

Protože žárlivá jsem

a že trápím se jen vlastní hloupostí.

Protože žárlivá jsem

a že trápím se jen vlastní hloupostí.

Хоча я не вірю, що ти колись захочеш

Залиш мене.

Так раптом я невпевнений

і сповнений тривоги.

Сіткою ховаю дурний плач

срібні надії

що я ревную

і що мене турбує лише власна дурість.

Все-таки він мене викрадає

момент уявити

що я можу тобі сказати, коли я знаю

що твоя любов перестає дихати.

Якщо я можу швидше, а ти скажеш

що ви зможете побачити пізніше.

Або ти прощаєшся,

У мене є багато варіантів:

Куди поспішаєш, де був?

І моя єдина надія

це те, що я заздрю

і що мене турбує лише власна дурість.

Все-таки він мене викрадає

момент уявити

що я можу тобі сказати, коли я знаю

що твоя любов перестає дихати.

Тож вночі я все ще шукаю,

як я захищаю свою любов.

Перемикання течій

а чи обійду я далекі береги?

Коли раптом бачу

як світанок знущається з мене.

Тому що я ревную

і що мене турбує лише власна дурість.

Тому що я ревную

і що мене турбує лише власна дурість.