Krátkozraký Viktor - Sto zvířat, Tomas Belko, Jan Kalina

Jsem Viktor silně krátkozraký

Do parku chodím krmit holuby

Snažím se koukat po takový ňáký

Co bych se s ní moh mámě pochlubit

Jsem Viktor silně krátkozraký

Máma už se mnou měsíc nemluví

Nechodí se mnou ani krmit ptáky

Tak s ní snad pohnou moje námluvy

V tomhletom městě

Je spousta krásnejch lidí

Svět není zcestnej

Takhle já to vidím

Jsem Viktor silně krátkozraký

Ňákou si najdu, to se nebojím

Už kvůli mámě, kašlu na rozpaky

Pořád jen mlčí, sedí v pokoji

Jsem Viktor silně krátkozraký

Když jsem nám tuhle vařil snídani

Tak moje máma všiml jsem si taky

Že prostě trochu… divně zavání…

V tomhletom městě

Je spousta krásnejch lidí

Svět není zcestnej

Takhle já to vidím

Hlavně mít doma

Někoho kdo tě čeká

Tak já to vidím

Směřujeme někam

Jsem Viktor silně krátkozraký

Včera jsem v parku potkal anděla

Vzal jsem jí k mámě a ježkovy zraky

Jako ty předtím, taky omdlela

Я Віктор, дуже недалекоглядний

Я йду в парк погодувати голубів

Я намагаюся шукати таку

Чим я можу похвалитися її мамі

Я Віктор, дуже недалекоглядний

Мама не розмовляла зі мною місяць

Мене навіть птахами не годують

Тож, можливо, моє залицяння перейде з нею

У цьому місті

Є багато красивіших людей

Світ не помиляється

Ось як я це бачу

Я Віктор, дуже недалекоглядний

Я знайду, я не боюся

Заради себе я кашляю від сорому

Він досі мовчить, сидить у кімнаті

Я Віктор, дуже недалекоглядний

Коли я приготувала цей сніданок для нас

Тож мама мене теж помітила

Це трохи… дивний запах…

У цьому місті

Є багато красивіших людей

Світ не помиляється

Ось як я це бачу

В основному мати вдома

Хтось чекає на тебе

Ось як я це бачу

Ми кудись прямуємо

Я Віктор, дуже недалекоглядний

Вчора я зустрів ангела в парку

Я віднесла її до мами та до очей їжачка

Як і ти раніше, вона знепритомніла