Кайтам эле туган якларыма - Салават Фатхетдинов

Кайтам әле туган якларыма,

Сызылып алсу таңнар атканда,

Авылымны чорнап ак мамыкка,

Ак томаннар җәелеп ятканда.

Кайтам әле туган якларыма,

Кояш көлтә нурлар сипкәндә,

Чәчәкләрнең көләч йөзләрендә

Чык тамчылары кипкәндә.

Кайтам әле туган якларыма,

Төнне ярып, кояш батканда,

Ак ефәк шәл булып, тау иңенә

Эңгер күләгәсе ятканда.

Кайтам әле туган якларыма,

Кояш көлтә нурлар сипкәндә,

Чәчәкләрнең көләч йөзләрендә

Чык тамчылары кипкәндә.

Кайтам әле туган якларыма

Күз кысышкан чакта йолдызлар.

Рәхәтләнеп кенә җиләс җилдә

Черем иткән чакта киң кырлар.

Кайтам әле туган якларыма,

Кояш көлтә нурлар сипкәндә,

Чәчәкләрнең көләч йөзләрендә

Чык тамчылары кипкәндә.

Я все ще повертаюся до рідного міста,

Коли світає,

Оточивши моє село білим пір'ям,

Як поширився білий туман.

Я все ще повертаюся до рідного міста,

Коли сонце світить у хмарах,

На усміхнених обличчях квітів

Коли роса висохне.

Я все ще повертаюся до рідного міста,

Коли настає ніч і заходить сонце,

Біла шовкова шаль на голці гори

Коли падає тінь дощу.

Я все ще повертаюся до рідного міста,

Коли сонце світить у хмарах,

На усміхнених обличчях квітів

Коли роса висохне.

Я все ще повертаюся до рідного міста

Зірки в мить ока.

Просто насолоджуюсь вітерцем

Широкі поля при випасі.

Я все ще повертаюся до рідного міста,

Коли сонце світить у хмарах,

На усміхнених обличчях квітів

Коли роса висохне.