Шукай - HURMA

Нашапчы мне на вуха сваю псеўда-навуку, нашапчы.

У забытым завулку нас з табою завуць да шыпшын.

Два кароткія цені, нібы сны-летуценні зімы.

Як маўклівае гета, толькі помні, што гэта не мы.

Шукай мяне, гукай мяне, як клічуць сонца па вясне,

I рэкі ўсе выходзяць з берагоў.

Знайдзі мяне, згубі мяне на яве, альбо толькі ў сне,

Хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Асцярожна і ціха жыць, як дыхаць, і дыхаць, як жыць.

Хто бяжыць, не саб’ецца, толькі слухай, як сэрца дрыжыць.

Невядомае гора ўздымаецца з горных вышынь.

І да самых аблокаў ахінае аблога душы.

Шукай мяне, гукай мяне, як клічуць сонца па вясне,

I рэкі ўсе выходзяць з берагоў.

Знайдзі мяне, згубі мяне на яве, альбо толькі ў сне,

Хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Шукай мяне, гукай мяне, як клічуць сонца па вясне,

I рэкі ўсе выходзяць з берагоў.

Знайдзі мяне, згубі мяне на яве, альбо толькі ў сне,

Хавай мяне ў цяпло сваіх снягоў.

Шепотіть собі на вухо свою псевдонауку, шепніть.

У забутому провулку нас з тобою називають шипшиною.

Дві короткі тіні, як мрії-мри зими.

Як тихе гетто, пам’ятайте, що це не ми.

Шукай мене, клич мене, як сонце весну кличе,

І всі річки виходять з берегів.

Знайди мене, загуби мене наяву, чи тільки уві сні,

Сховай мене в теплі своїх снігів.

Обережно і тихо живи, як дихаєш, і дихай, як живеш.

Тих, хто біжить, не розчавить, тільки послухай, як твоє серце тремтить.

З гірських висот піднімається невідома гора.

І облога душі хмари огортає.

Шукай мене, клич мене, як сонце весну кличе,

І всі річки виходять з берегів.

Знайди мене, загуби мене наяву, чи тільки уві сні,

Сховай мене в теплі своїх снігів.

Шукай мене, клич мене, як сонце весну кличе,

І всі річки виходять з берегів.

Знайди мене, загуби мене наяву, чи тільки уві сні,

Сховай мене в теплі своїх снігів.