Na Rua do Silêncio - Amália Rodrigues

Na rua do silêncio

É tudo mais ausente

Até a voz, o luar

E até a vida é pranto

Não há juras de amor

Não há quem nos lamente

E o sol quando lá vai

É p’ra deitar quebranto

Não há juras de amor

Não há quem nos lamente

E o sol quando lá vai

É p’ra deitar quebranto

Na rua do silêncio

O fado é mais sombrio

E as sombras de uma flor

Não cabem lá também

A rua tem um destino

E o seu destino frio

Não tem sentido algum

Não passa lá ninguém

A rua tem um destino

E o seu destino frio

Não tem sentido algum

Não passa lá ninguém

Na rua do silêncio

As portas tão fechadas

E até o sonho cai

Sem fé e sem ternura

Na rua do silêncio

Há lágrimas cansadas

Na rua do silêncio

É sempre noite escura

Na rua do silêncio

Há lágrimas cansadas

Na rua do silêncio

É sempre noite escura

Na rua do silêncio

Há lágrimas cansadas

Na rua do silêncio

É sempre noite escura

На вулиці тиші

Все інше відсутнє

Навіть голос, місячне світло

І навіть життя плаче

Немає жодних обітниць у коханні

Немає нікого, хто шкодує про нас

І сонце, коли воно заходить

Це лежати зламаним

Немає жодних обітниць у коханні

Немає нікого, хто шкодує про нас

І сонце, коли воно заходить

Це лежати зламаним

На вулиці тиші

Фадо темніше

І тінь квітки

там теж не підходять

Вулиця має призначення

І твоя холодна доля

Це не має жодного сенсу

ніхто туди не ходить

Вулиця має призначення

І твоя холодна доля

Це не має жодного сенсу

ніхто туди не ходить

На вулиці тиші

Двері так зачинені

І навіть мрія падає

Без віри і без ніжності

На вулиці тиші

Є втомлені сльози

На вулиці тиші

Завжди темна ніч

На вулиці тиші

Є втомлені сльози

На вулиці тиші

Завжди темна ніч

На вулиці тиші

Є втомлені сльози

На вулиці тиші

Завжди темна ніч