W Samo Poludnie Zgaslo Slonce - Piotr Rubik, Zofia Nowakowska

Znienacka oddech tracą słowa,

gdy szept się snuje za dziewczyną,

że on chciał tylko raz spróbować,

jak będzie świt smakował z inną.

Dziś serca skowyt i dziś skarga,

że zamiast cieszyć się miłością,

strasznie pragnąłeś czuć na wargach

smak bezimiennej namiętności.

W samo południe zgasło słońce,

przestały pachnieć z papieru kwiaty,

żelazko nie jest już gorące,

a cały świat już nie jest światem.

Może to wcale nieistotne,

bo cóż takiego się zdarzyło,

nie raz o serce ktoś się potknie

i nie raz się zakończy miłość.

W samo południe zgasło słońce,

przestały pachnieć z papieru kwiaty,

żelazko nie jest już gorące,

a cały świat już nie jest światem.

W samo południe zgasło słońce,

przestały pachnieć z papieru kwiaty,

żelazko nie jest już gorące,

a cały świat już nie jest światem.

Слова втрачають подих

коли шепіт слідує за дівчиною,

що він хотів спробувати лише раз

як світанок смакує з іншим.

Сьогодні серце виє, а сьогодні скарга,

що замість того, щоб насолоджуватися коханням,

ти дуже хотів відчути на своїх губах

смак безіменної пристрасті.

Опівдні сонце вийшло,

паперові квіти перестали пахнути,

залізо вже не гаряче,

і весь світ уже не світ.

Можливо, це взагалі не має значення

за те, що сталося,

не раз хтось спотикається об їх серце

і любов закінчиться не раз.

Опівдні сонце вийшло,

паперові квіти перестали пахнути,

залізо вже не гаряче,

і весь світ уже не світ.

Опівдні сонце вийшло,

паперові квіти перестали пахнути,

залізо вже не гаряче,

і весь світ уже не світ.