Nie Żałuję - Edyta Geppert

Że nie dałaś mi mamo zielonookich snów

Nie, nie żałuję

Że nie znałam klejnotów ni koronkowych słów

Nie żałuję

Że nie mówiłaś mi, jak szczęście kraść spod lady

I nie uczyłaś mnie życiowej maskarady

Pieszczoty szarej tych umęczonych dni

Nie żal mi, nie żal mi

Nie, nie żałuję

Przeciwnie, bardzo ci dziękuję, kochana

Żeś mi odejść pozwoliła, po to

Bym żyła tak jak żyłam

Że nie dałeś mi szczęścia, pierścionka ani psa

Nie żałuję

Że nie dzwonisz po nocach: kochanie, tak to ja

Nie żałuję

Że nie załatwisz mi posady sekretarki

I że nie noszę twojej szarej marynarki

Że patrzysz na mnie jak teatralny widz

To nic, to nic

Nie, nie żałuję

Przeciwnie, bardzo ci dziękuję, kochanie

Za to, że jesteś królem karo

Że jesteś zbrodnią mą i karą

Że w tym kraju przeżyłam tych parę trudnych lat

Nie żałuję

Że na koniec się dowiem: ot, tak się toczy świat

Nie żałuję

Że nie załatwią mi urlopu od pogardy

I że nie zwrócą mi uśmiechu jak kokardy

Pieszczoty szarej tych udręczonych dni

Nie żal mi, nie żal mi

Nie, nie żałuję

Przeciwnie, bardzo ci dziękuję, mój kraju

Za jakiś czwartek, jakiś piątek, jakiś wtorek

I za nadziei cały worek

Nie, nie żałuję

Przeciwnie, bardzo ci dziękuję

Za to, że jesteś moim krajem

Że jesteś piekłem mym i rajem

Nie żałuję

Nie żałuję

Nie żałuję

Щоб ти мені не давала зеленооких снів, мамо

Ні, не шкодую

Щоб я не знала ні коштовностей, ні мереживних слів

не шкодую

Що ти мені не підказував, як красти щастя з-під прилавка

І ти не вчив мене маскараду життя

Сіра ласка тих вимучених днів

Не жалійте мене, не жалійте мене

Ні, не шкодую

Навпаки, велике тобі дякую, моя любов

Що ти відпустив мене за це

Я б жив як жив

Що ти не подарував мені ні щастя, ні перстня, ні собаки

не шкодую

Щоб ти вночі не дзвонив: милий, та це я

не шкодую

Щоб ти не влаштував мені роботу секретаря

І що я не ношу твій сірий піджак

Що ти дивишся на мене, як на глядача театру

Це нічого, це нічого

Ні, не шкодую

Навпаки, дуже тобі дякую, любий

За те, що ти король діамантів

Що ти мій злочин і кара

Що в цій країні я пережив ці кілька важких років

не шкодую

Що врешті-решт я дізнаюся: так світ йде

не шкодую

Що мені не дадуть відпустку з презирства

І що не дадуть мені посмішки, як поклонів

Сива ласка цих вимучених днів

Не жалійте мене, не жалійте мене

Ні, не шкодую

Навпаки, дякую тобі, моя країно

Щось про четвер, про п'ятницю, про вівторок

А для надії цілий мішок

Ні, не шкодую

Навпаки, дуже дякую

За те, що ти моя країна

Що ти мій пекло і рай

не шкодую

не шкодую

не шкодую