Wennen Aan September - Bløf

Ze koopt haar bloemen zelf

Ze hoopt dat dan de lente aan komt waaien

Maar diep vanbinnen weet ze wel, dat ze verwelken in een handomdraai

Dat het water troebel wordt, dat ze hun hoofden laten hangen

The colour of anything, is buried underneath the the smell of sunlight

And the moon that lies beneath

Hides the bitter truth

That drowning in a bed of blooms, is better than the lies

That slide from singers and the songs that slip their teeth

Bij het vallen van de avond

Verlangt hij naar een spoor

Van een belofte in haar woorden

Dat weet hij wel

En de dagen blijven rennen

De kalender is een spel

Het is wennen aan September

Al zo snel

Ze kijken naar elkaar, en ze vrijen met hun ogen wijder open dan ze ooit hebben

gedaan

Voor haar voelt het als hoop

Maar ze ziet dat het voor hem

Meer een kwestie is van noodzaak door de stilte in haar stem

All the summer’s falling down

And the sun is on the ground

Falling upon a pile of photographs

And the days flame out

In the dark among the ashes

On this calender-go-round

I got older in September

And there’s no way out

De bomen worden kaler

(Autumn's falling down, around)

Zijn dromen bladeren vooruit

(The leaves are blowing eastward into town)

Als naar het eind van een verhaal

Haar warmte tevergeefs

(All your life you had the things you lose)

Zijn armen leger dan hij nu kan hebben

(The things you keep, the things you wish you’d never left behind)

Ooit had hij het allemaal

Bij het vallen van de avond

And the summer’s falling down

Sleept haar hart zich voort

And her heart is on the ground

Ze wil terug maar gaat toch door

A breath of wind among the photographs

Dat weet ze wel

And the days fade out

Heeft ze hem ooit leren kennen?

In the dark among the endings

Waren ze wel bij elkaar?

On this calender-go-round

Het is wennen aan september

Heading west into September

And the lights go down…

And the lights go down…

Veel te vroeg dit jaar

Ze koopt haar bloemen zelf

Ze hoopt dat dan de lente aan komt waaien

Maar diep vanbinnen weet ze wel, dat ze verwelken in een handomdraai

Dat het water troebel wordt, dat ze hun hoofden laten hangen

Колір будь-якого захований під запахом сонячного світла

І місяць, що лежить внизу

Приховує гірку правду

Це потоплення в ліжку квітів краще, ніж брехня

Той слайд із співаків і пісні, які ковзають зубами

Bij het vallen van de avond

Verlangt hij naar een spoor

Van een belofte in haar woorden

Dat weet hij wel

En de dagen blijven rennen

De kalender — це een spel

Настане вересень

Аль-зо-снел

Ze kijken naar elkaar, en ze vrijen met hun ogen wijder open dan ze ooit hebben

гедаан

Для того, щоб не було обруча

Maar ze ziet dat het for het

Meer een kwestie is van noodzaak door de stilte in haar stem

Все літо падає

І сонце на землі

Падіння на купу фотографій

І дні палають

У темряві серед попелу

У цьому календарі

Я постарів у вересні

І немає виходу

De bomen worden kaler

(Осінь падає, навколо)

Zijn dromen bladeren vooruit

(Листя дме на схід у місто)

Als naar het eind van een verhaal

Haar warmte tevergeefs

(Все життя ти мав те, що ти втратив)

Zijn armen leger dan hij nu kan hebben

(Те, що ви зберігаєте, речі, які ви хотіли б ніколи не залишати позаду)

Ooit мав hij het allemaal

Bij het vallen van de avond

А літо спадає

Спав haar hart zich voort

І її серце на землі

Ze wil terug maar gaat toch door

Подих вітру серед фотографій

Dat weet ze wel

І минають дні

Heeft ze hem ooit leren kennen?

У темряві серед кінцівок

Waren ze wel bij elkaar?

У цьому календарі

Це вересень

На захід до вересня

І світло згасає…

І світло згасає…

Veel te vroeg dit jaar