Hádíth - Petr Novak

Esther, židovská dívka,

která chodí zemí,

Esther, svý písně zpívá

a lidé neví.

Že její krásu král chtěl mít

a z drahých látek dal jí šaty šít.

Esther na rohu stává,

o svém smutku zpívá,

Esther pak kolem nohou

svých mince sbírá.

Jen někdy spánek dá jí snít

a ráno potom se jí nechce žít.

Na zem jí vlasy splývaj

a pleť má hebší, než-li je srst kocouří,

písně se o ní zpívaj

a její oči jsou jak nebe před bouří,

a její oči jsou jak nebe před bouří.

Dávno, už je to dávno,

co byla krásná,

dávno, už je to dávno,

co byla šťastná.

Na zem jí vlasy splývaj

a pleť má hebší, než-li je srst kocouří,

písně se o ní zpívaj

a její oči jsou jak nebe před bouří,

a její oči jsou jak nebe před bouří.

Естер, єврейська дівчина,

що ходить по землі

Естер, вона співає свої пісні

а люди не знають.

Що король хотів мати її красу

і він наказав їй пошити одяг із дорогих тканин.

Естер стоїть на розі

він оспівує своє горе

Потім Естер навколо ніг

збирає свої монети.

Тільки іноді сон змушує її мріяти

а наступного ранку вона не хоче жити.

Нехай її волосся впаде на землю

а моя шкіра ніжніша за котячу шерсть,

співати про неї пісні

а її очі, як небо перед грозою,

а її очі, як небо перед грозою.

Давно, давно це було

яка вона була красива

давно, це було давно

яка вона була щаслива.

Нехай її волосся впаде на землю

а моя шкіра ніжніша за котячу шерсть,

співати про неї пісні

а її очі, як небо перед грозою,

а її очі, як небо перед грозою.