Yarının Peşinde - KDR

Artan sorumluluklar, artan bu yük ve arkandan bakarlar al kapkaranlık arkan

tamam bi kartal gibi yükseldiğinde arkan tavan yapar

ve markan hiç önemli değil bu pazarda satıldı mafsal

var mı ruhu tartan kalbin hala çarpar

her bir gün karanlığına teslim oluyor al bak

beyaz sayfalarımız vardı düşüp yerden kalkan

bi adım attığında yine sardı hayat sarpa

hayat hayli parasaldı kanka çalışsamda kanka

çabalasamda, çalsamda, çırpsamda kanka

çünkü beni bi yarışa soktular hiç tanımadıklarımla

hatta kimse söylemedi koşcağımı hangi tarafa

sanki daralır duvarlar ve boynum bağlı halata

sanki bileklerim istiyordu artık kanamak

namlularının hedefi olana denk mutluydum hepinizle

ancak şimdi pişman ediyor sizi tanımak

Nakarat: x2

umuttu ellerimde unuttuklarım ve büyüdüğümde anladım yalandı tüm yarınlarım

bi yarının peşinde koştururken aklım elimde tüm kalanlarımla oturdum ağladım

Joker: verse2

annemin tek hayali görmekti büyüdüğümü

bense farkında değildim uçuruma doğru yürüdüğümün

ellerim tam ortasında bağlandığım bi kördüğümün

emin ol görmek istemezsin kendi kendini öldürdüğünü

bu gördüğün masal gündüz ve gecenin düğümü

her şey istedikleri gibi yani büyürüm

sessizce terk edip hatıralara sığındığımda

sırt çevirdi fotoğraflar dediler artık büyüdün

dediler artık yürüdüğün bu yolda teksin, hedefe koş

ya da batabildiğin kadar bat ve sürünüp git

mutluluk bi rüya gibi görünüp gitti

ve bazen şans hayatta bir kez çıkar önüne

bil ki bu bikaç şey söylemekten fazlasıydı ve

şimdi bıktığım her şeyin 5 yıl önce hastasıydım

dur beni yıkan gözyaşlarının akmasıydı

öyle boktandı ki her şey sanki kasvet haftasıydı

Nakarat: x2

umuttu ellerimde unuttuklarım ve büyüdüğümde anladım yalandı tüm yarınlarım

bi yarının peşinde koştururken aklım elimde tüm kalanlarımla oturdum ağladım

Joker: verse3

gün geçtikçe arttı benden beklediklerin

benimse hergün azalmakta yarına eklediklerim

her an tetikte bekle çünkü yalan söylediklerim

benide sattı aynı sofrada ekmek yediklerim

dertlenirsin gördüğünde sevdiklerinin artık yoldan geçerken selam bile

vermediklerini

sen bilmezsin beni ayakta tutan çektiklerim değil düşmanlarımın hergün beni yok

etmek istemeleri

ne hissettiğimi sorma

bu şehrin ayazlığında, bu şehrin karanlığında, bu şehrin beyazlığında

bu şehrinde canı cehenneme çünkü

kimse kalmıycak yanımda bu şarkının sözlerini yazdığımda

boşver beni bilenler bilir

mutluluklarını yok ettim hayatıma girenlerin çünkü

tüm unuttuklarımın hiç kalmadığı değerleri

beni dünkü gibi zannetme sakın kalbinden yer verip

Nakarat: x2

umuttu ellerimde unuttuklarım ve büyüdüğümde anladım yalandı tüm yarınlarım

bi yarının peşinde koştururken aklım elimde tüm kalanlarımla oturdum ağladım