Rzuciłam kamień - Anita Lipnicka

Być może wciąż za mało wiem

O tym co najważniejsze jest

A może mam za mało lat

Być może wciąż za dużo chcę

Zachłanność ma przeraża Cię

Języka nóż i wstydu brak

Nie wiem co znaczy słowo: dość

Dawno przestałam się już bać

I jeśli nawet to mój błąd

To wiem ze żyje

Nie próbuj zatrzymać mnie

Rzuciłam kamień swój

Nie obejrzę się już

Rzuciłam kamień

Być może mylę porządek spraw

I coś innego za święte mam

Więc wybacz mi

Muszę już iść

Ty zostań tu, ja pójdę tam

Gdzie spotkam tych co tak jak ja

W szaleństwie swym

Wciąż więcej chcą

By czuć że żyją

Nie próbuj zatrzymać mnie

Rzuciłam kamień swój

Nie obejrzę się już

Rzuciłam kamień…

Можливо, я ще недостатньо знаю

Найголовніше про

А може, я занадто молодий

Можливо, я все ще хочу забагато

Жадібність вас лякає

Язик – ніж і нема сорому

Я не знаю, що означає слово: достатньо

Я давно перестав боятися

І навіть якщо це моя помилка

Я знаю, що він живий

Не намагайся зупинити мене

Я кинув свій камінь

Я більше не буду оглядатися назад

Я кинув камінь

Можливо, я плутаю порядок речей

А я маю ще щось бути святим

Тож пробач мені

я мушу йти

Ти залишайся тут, я піду туди

Де я зустріну таких, як я

У своєму божевіллі

Вони все одно хочуть більше

Почуватися живим

Не намагайся зупинити мене

Я кинув свій камінь

Я більше не буду оглядатися назад

Я кинув камінь...